Tien jaar is Aagje Wesselingh wanneer ze besluit dat ze later de negers in Afrika gaat helpen. Op haar twintigste treedt ze in bij de Witte zusters. Een jaar later, in 1913, vertrekt ze naar Algerije, waar de nonnen worden voorbereid op een leven in de tropen. Daar wordt ze ernstig ziek, zodat ze zich pas na de Eerste Wereldoorlog voorbij is in Oeganda kan vestigen. Tot ze opnieuw wordt geroepen en alles wat haar dierbaar is achter zich moet laten. In Witte zuster in donker Afrika reconstrueert Joke Linders het leven van haar tante Aagje aan de hand van brieven, reisverslagen, foto’s en documenten.
Met behulp van brieven, reisverslagen, documenten en andere archiefstukken heeft Linders de geschiedenis gereconstrueerd van de oerkatholieke boerenfamilie Wesselingh in het Zuid-Hollandse Groenendijk en in het bijzonder die van haar tante Aagje (1892-1938). Deze vrouw trad in 1912 toe tot de rooms-katholieke congregatie Zusters Missionarissen van Onze Lieve Vrouw van Afrika (de Witte Zusters genoemd naar hun witte habijt). Deze gemeenschap van vrouwelijke religieuzen was, naast een mannelijke tak (de Witte Paters), gesticht door de Franse priester Charles Lavigerie om het rooms-kaholieke geloof te verbreiden in Afrika. In 1931 vertrok Aagje naar dat continent (‘naar de negers’), eerst naar Algerije ter voorbereiding op het kloosterleven en het werken in de tropen, later naar Oeganda waar de zusters zich wijdden aan onderwijs, ziekenzorg en catechisatie, met specifieke aandacht voor de situatie en de ontwikkeling van vrouwen. Het boek schetst een gedetailleerd verhaal van heilig geloof in de oprechte bedoelingen van de missionarissen, vermengd met treurige ervaringen als ziektes, oorlogen, armoede, tegenslagen. Tante Aagje overleed in 1938 als gevolg van een auto-ongeluk. Met zwart-witfoto’s. Als bijlagen: bronnenlijst en verklarende woordenlijst.
(NBD|Biblion recensie, Ton Smits)
Querido Amsterdam, 2008
Bestellen bij: bol.com
